“อันที่จริง นี่ก็ไม่ใช่ฟิล์มม้วนเเรกของผมหรอกครับ
ในสมัยเรียนก็ผมถ่ายมา หลายม้วนเหมือนกัน เเต่ไม่ได้เก็บจริงจัง รูปก็ล้างบ้าง อัดบ้าง เเต่ไม่รู้เก็บไว้ไหนหมด
หรือเเม้กระทั่งว่ามีบางม้วน ไม่ได้นำมาล้างเเสกนด้วยซ้ำ ให้ฟิล์มได้โดนเเสงผ่านเลนส์ เเต่ไม่ได้นำมาล้าง เพื่อเผยให้เห็นสิ่งที่อยู่บ้างใน ทิ้งให้เป็นปริศนาว่า ฟิล์มม้วนนี้ ไปถ่ายอะไรมาบ้าง
ส่วนตัวเเล้ว ผมเป็นคนชอบกล้องฟิล์ม มากเลยนะครับ ซื้อๆขายๆ สะสมมาก็หลายตัว ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังซื้อๆขายๆอยู่ เเต่ถึงเเม้ว่ากล้อง จะมีเยอะ เเต่เวลาที่ได้ไปถ่ายรูปกลับสวนทางกัน คือเเทบไม่ได้ออกไปถ่ายรูปเลย กล้องเเละเลนส์ที่มีก็ถูกตั้งทิ้งไว้ เเทนที่จะได้ออกไปกินเเสง ออกไปผจญภัย ตามวัตถุประสงค์ที่ถูกสร้างมา
พอหลังๆมานี้ได้เห็นน้อง รุ่นใหม่หันมาเล่นกล้องฟิล์ม มากขึ้น ภาพที่ออกมานั้น เรียกได้ว่าสวยมากๆเลยครับ อารมณ์สีสันของภาพนั้น มันช่าง Classic มีคาเเร็คเตอร์ มีมิติ ที่ถูกใจผมอย่างมากเลยครับ
จึงเป็นเเรงบันดาลใจให้ผม จับกล้องขึ้นมา เเล้วออกเดินทางอีกครั้ง
“ฟิล์มม้วนนี้อาจไม่ใช่ม้วนเเรกในชีวิต เเต่เป็นม้วนเเรกของการเริ่มใหม่ครับผม”
การออกเดินทางครั้งนี้ ยังไม่ได้ไปไหนไกลครับ
เอาหมาที่บ้านนี้เเหละครับเป็นนางเเบบ เจ้าหมาโง่ สุดที่รักของผมที่เเหละครับ
หมาตัวนี้ชื่อว่าน้องดำ โดยส่วนตัวผมเองก็ไม่ทราบว่าน้องดำเป็นหมาพันธุ์อะไร หรือมีถิ่นฐานมาจากที่ไหน เเต่ก็ไม่ สำคัญ เพราะน้องดำรักผม เเละผมก็รักน้องดำ
รักถึงขนาดที่ว่า ผมได้ส่งเสียค่าเลี้ยงดูตลอดเรื่อยมา
(ซ๊อตนี้ไปถ่ายติดตอนเเลบลิ้นพอดี อยากบอกว่าฟลุ๊คมาก 5555+)
ตามจริงน้องดำเป็นหมาค่อนข้างฉลาด เลยทีเดียวครับผม สามารถพาไปเดินเล่นได้ โดยผมไม่ต้องใส่สายลากจูงไป เเค่เรียก ดำๆ สองสามครั้ง น้องดำก็จะเดินตามมาหา เเล้วก็ไปไหนไปกันเลยครับ เราเดินไปไหน น้องก็จะเดินตามถึงไหนถึงกัน เลยครับผม
(Twilight สามภาครวมกัน ยังไม่โรเเมนติกเท่านี้)
เเละบางทีที่น้องเดินออกนอกเส้นทางไป ก็สามารถกลับมาบ้านได้ทุกครั้งเลย เวลาผมจะขับรถไปไหน น้องดำก็จะขึ้นรถไปด้วยกันโดยไม่ต้องเรียกเลยไปไหนไปกันเลยครับ ถือว่าค่อนข้างฉลาดเลยทีเดียว เเต่ที่ติดบางทีเรียกว่า เจ้าหมาโง่ น่าจะติดมาจาก สมัยก่อนมี การ์ตูน เคอเรจ หมาตัวสีม่วงๆ ที่ขี้กลัวไปหมดซะทุกอย่าง
เเล้วก็จะมีตัวละครซื่อ อูสทิส ที่ชอบว่าหมาของตัวเอง ว่าเจ้าหมาโง่วววววววววว
ตลอดเวลา ถ้าใครเคยดูการ์ตูนเรื่องนี่ก็จะนึกออกทันทีเลยครับ
(เเล้วเธอก็เดินลับหายไปในเเสง ทิวา)
ในที่ ที่ผมอยู่การเลี้ยงหมา ถือว่าจำเป็นมากเลยครับ เพราะผมอยู่ในสวน ที่ห่างไกลผู้คน บางครั้งก็จะเหงาได้ ซึ่งการรู้สึกเหงาถ้าเวลาเหงามากๆเข้าเเล้ว มันก็รู้สึกเเย่มากเลยนะครับ การมีหมาอยู่เป็นเพื่อนเนี่ย ค่อนข้างดีเลย ช่วยให้เรามีเพื่อน ให้เราพอที่จะหายเหงาได้บ้าง
เเละการอยู่ที่ไกลๆผู้คนเเบบผม บางครั้งก็จะมีคนเดินผ่านไปมา น้องดำก็จะคอยเห่าเตือน จากสมัยก่อน ชาวบ้านก็จะเดินเข้ามาในสวนของผม เพื่อใช้เป็นทางลัดบ้าง มาเก็บผลไม้บ้าง
ซึ่งบางทีผมอยู่คนเดียวก็จะรู้สึกไม่ปลอดถัยเท่าไรนัก พอมีน้องดำคอยเห่าก็ไม่มีใครเดินเข้ามาใช้เป็นทางลัดอีกเลย หรือหากมีใครเข้ามาในพื้นที่ ผมก็จะรู้อย่างเเน่นอน
เพราะได้ยินเสียงของน้องดำนี่เเหละ บอกให้รู้ว่ามีคนมา ทำให้ผมอย่างน้อยก็รู้สึกว่าปลอดภัยขึ้นมากเลยครับ
นี่เเหละครับ ก็เป็นเรื่องราวของผม กับเจ้าหมาโง่ ตัวนี้ของผม
ขอบคุณทุกท่านมากนะครับผม ที่ติดตามกันจนมาถึงตรงนี้ หากสนใจจะติดตามกันต่อ ร่วมเดินทางไปด้วยกัน ก็มาติดตามกันได้เลยครับ ยังไม่ได้ทำเพจ ยังไม่มีอินตาเเกรม เดี๋ยวกำลังจะทำเร็วๆนี้เด้อ ตอนนี้มีเเต่ Line แอดมาโลด
Line : letsmebeyourman
มาทักทายพูดคุยกันได้เลยครับ
พอได้มาเห็นรูปจากฟิล์มม้วนนี้เเล้วก็รู้สึกมีกำลังใจมากเลยครับ มีม้วนที่สองต่อเเน่นอน มาติดตามกันต่อน้าาา >o<
to be continued………….
—————————————————————
—————————————————————
—————————————————————
—————————————————————
—————————————————————
(วิวเเถวบ้านตอนอาทิตย์ กำลังจะลับขอบฟ้า)
—————————————————————
ถึงวันนี้ตะวันจะลับขอบฟ้าไปเเล้ว คงเหลือไว้เเต่ความมืดมึด เเต่อีกไม่นาน
ความมืดมึดก็จะจางไป เเละเราจะพบเช้ามันใหม่ ที่สดใสกว่าเดิมเเน่นอน
เเล้วเจอกันใหม่นะครับ
—————————————————————
ใบสุดท้ายนี้เเถมๆ ในรูปเป็นหลานของผมเอง ชอบรอยยิ้มของหลานมาก
ถึงขนาดอัดใส่กรอบ ไว้เลย
—————————————————————
BALLCAMERASHOP 